Ιούλιος 2015
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Έξι μήνες μετά τις εκλογές, όλοι οι μύθοι και οι ψευδαισθήσεις έχουν καταρρεύσει.
Από την πρώτη μέρα ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το φοβικό, ρατσιστικό, ακροδεξιό εν τέλει κόμμα των (ανεξέλεγκτων – ανερμάτιστων) ΑΝ.ΕΛ., “ξεχάστηκαν” οι μονομερείς ενέργειες (ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, επαναφορά κατώτατου μισθού, κλπ) και κυρίως η διαγραφή του «επαχθούς και επονείδιστου χρέους».
Αντί “τα Μνημόνια να σκιστούν στο προαύλιο της Βουλής”, αντί “να καταργηθούν μ΄ ένα άρθρο σ΄ ένα νόμο όλες οι μνημονιακές διατάξεις”, αντί “να χορεύουν οι αγορές”, έναν μόλις μήνα μετά τις εκλογές – στις 20 Φεβρουαρίου – υπεγράφη η παράτασή τους (αντί να υποχωρήσει η Μέρκελ και να είναι ντάλα μεσημέρι) και σήμερα, μετά από οδυνηρές για τη χώρα περιπέτειες (κλειστές τράπεζες κλπ), βρισκόμαστε ενώπιον ενός νέου σκληρού μνημονίου, με επαχθείς όρους, για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας.
Ένα σύστημα πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, μία οικονομική και πολιτική ελίτ που έμαθε να στηρίζεται στην κατασπατάληση των δημοσίων πόρων εις βάρος της Ελληνικής κοινωνίας, βγαίνει γι΄ άλλη μια φορά κερδισμένη. Όλα τα ΨΕΜΜΑΤΑ έχουν μία κατάληξη όταν αποκαλύπτονται. Και είναι γεγονός ότι τα προεκλογικά και μετεκλογικά ψέμματα της σημερινής αριστεροδεξιάς Κυβέρνησης είχαν ημερομηνία (κατα)λήξης την 5η Ιούλη του 2015. Αφού πρώτα κατασπατάλησαν όλα τα χρονικά αποθέματα, αφού προκάλεσαν την αφαίμαξη των όποιων πλεονασμάτων στ΄ αποθεματικά δημοσίων φορέων, ασφαλιστικών οργανισμών, εταιρειών του δημοσίου, νοσοκομείων, ΟΤΑ, κλπ, αφού ανέβασαν τον κόσμο στα βουνά, «φουσκώνοντάς» τον με ψεύτικη «υπερηφάνεια», τελικά συνθηκολόγησαν ατάκτως απέναντι στους δανειστές και τα μεγάλα συμφέροντα, ταπεινώνοντας μια χώρα ολόκληρη και έναν λαό.
Όλες τους οι υποτιθέμενες και εν πολλοίς υπερπροβαλλόμενες «συμμαχίες», τόσο Δυσμάς, όσο και από Ανατολάς, είτε κρύφτηκαν μπροστά στα τεράστια αδιέξοδα που δημιούργησαν, είτε «ένιψαν τας χείρας τους» ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι και χρειάστηκε η καθοριστικής σημασίας παρέμβαση αυτού που αποκαλούσαν “Ολαντρέου” για να σωθεί η παρτίδα.
Ως ΠΑΣΚΕ, με σαφή ιδεολογικό και πολιτικό, αυτόνομο από κόμματα προσανατολισμό, στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου κινηθήκαμε με βάση τα οξυμένα προβλήματα και τις ανάγκες του κόσμου της μισθωτής εργασίας, τον οποίο μόνο υπηρετούμε. Διαγνώσαμε εγκαίρως τον αποπροσανατολιστικό και ψευδεπίγραφο χαρακτήρα του ερωτήματος και επαναλάβαμε τις αποφάσεις των διαχρονικών μας εργατικών συνεδρίων, δηλαδή την αντίθεσή μας στα μνημόνια (ελληνικά και ξένα), τον Ευρωπαϊκό Προσανατολισμό της χώρας και το Κοινό μας νόμισμα, απαιτώντας να αποσυρθεί το Δημοψήφισμα.
Δυστυχώς, η θέση της παράταξής μας, η θέση της ΓΣΕΕ, παραφράστηκε από τα παράκεντρα των επάλληλων διαχωρισμών που κυριαρχούν – και στην εργατική τάξη – όλα αυτά τα χρόνια, στο πεδίο της πολιτικοσυνδικαλιστικής αντιπαράθεσης, με αποτέλεσμα μια καθαρή και έντιμη στάση απέναντι στον κόσμο της μισθωτής εργασίας να κατασυκοφαντηθεί, να διαστρεβλωθεί με μοναδικό στόχο την ενοχοποίηση του ορθού λόγου και του ρεαλισμού.
Αυτή η αδυναμία ρεαλιστικής προσέγγισης οδηγεί όμως σε μία μόνο επιλογή:
Στη μεταβίβαση της ευθύνης όσων συμβαίνουν γύρω μας, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, κατρακυλώντας ακόμα πιο κάτω σε έναν μισαλλόδοξο, αντευρωπαϊκό, εθνολαϊκιστικό λόγο.
Αυτόν τον μισαλλόδοξο, αντευρωπαϊκό και εθνολαϊκιστικό λόγο υιοθέτησαν συνδικαλιστικές παρατάξεις εκ της σαρκός ή εκ μεταφοράς του κυβερνώντος κόμματος στη ΓΣΕΕ, σπεύδοντας να καταγγείλουν τον ίδιο το θεσμό που υποτίθεται ότι υπηρετούν, καλώντας την εργατική τάξη της χώρας να συμμετάσχει σε μια ταπεινωτική (όπως αποδείχθηκε) και διχαστική διαδικασία, που ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ το ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ενώ ταυτόχρονα απαξίωναν με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς το τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο της ΓΣΕΕ.
Εκ του αποτελέσματος, αυτές οι ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΕΣ συνδικαλιστικές παρατάξεις, οι οποίες στις κρίσιμες στιγμές για τον τόπο «εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν ελλιπείς», είναι εκατοντάδες μίλια μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων και δεν εκφράζουν παρά μόνο τα πρόσωπα που τις συγκροτούν, πρόσωπα που έδωσαν τη μάχη του “ΟΧΙ” εννοώντας όμως “ΝΑΙ”, αλλά ναι σε τι; Εννοούσαν ΝΑΙ στο πάση θυσία βόλεμα των στελεχών τους σε ΔΕΚΟ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, κλπ, έστω κι αν διέβλεπαν και οι ίδιοι ότι η ηγεσία του κόμματός τους οδηγεί τη χώρα και τους πολίτες στην καταστροφή. Τώρα, τα «εκ μεταφοράς» συνεταιράκια τους, δηλώνουν και πρόθυμοι να γίνουν οι συνδικαλιστές του «κόμματος της δραχμής».
Και εμείς τώρα ρωτάμε:
Αλήθεια «σύντροφοι», ποιων τελικά η στάση ήταν προδοτική και ντροπιαστική;
Ποιοι καθοδήγησαν την εργατική τάξη στην υπεράσπιση πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων;
Ποιοι στοιχίστηκαν με τα πολιτικά τζάκια που μας οδήγησαν στη φτώχεια και στην ανεργία, με τους καναλάρχες και τους εκδότες της διαπλοκής;
Απ΄ την άλλη:
Ποιοι έχτισαν γέφυρες συνεννόησης και συμμαχίας στην Ευρώπη και ποιοι διασώθηκαν απ΄ αυτούς που υβριστικά απαξίωναν (π.χ. Πρόεδρο Ολάντ);
Ποιοι στάθηκαν έντιμα και συνδικαλιστικά και ποιοι αποδείχθηκε ότι ήταν μακριά από την πραγματικότητα;
Και τελικά:
Ποιοι με την παραίτηση τους θα προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες προς το λαό και την πατρίδα;
Αυτοί που με σοβαρότητα και ευθύνη ανέλυσαν την κατάσταση και προειδοποίησαν εγκαίρως τους εργαζόμενους για τα αποτελέσματα επιλογών (όπως π.χ. του δημοψηφίσματος) ή εκείνοι που με γνώμονα την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων οδήγησαν σε ταπείνωση τους εργαζόμενους και τη χώρα;
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η ιδεολογικοπολιτική και συνδικαλιστική καταξίωσή μας, στα συνδικάτα και στον κόσμο της μισθωτής εργασίας, είναι αδιαμφισβήτητη.
«Πυξίδα» μας, στον ταραγμένο ωκεανό των ψεύτικων υποσχέσεων, των αδύναμων επαγγελιών, των ευχάριστων στ΄ αφτιά αφηγημάτων, που απέχουν πολύ από τις πραγματικές ανάγκες του κόσμου της εργασίας, είναι η υπεύθυνη, σοβαρή και απόλυτα τεκμηριωμένη θέση της παράταξής μας.
Με αυτές τις Αρχές και Θέσεις συνεχίζουμε τον βηματισμό μας προς το μέλλον.
Λειτουργούμε και καθοριζόμαστε με όρους παράταξης που η δύναμη και οι δεσμεύσεις της πηγάζουν αποκλειστικά και μόνο από τη θέληση και τα συμφέροντα της πιο προοδευτικής κοινωνικής δύναμης: ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Η ευθύνη όλων μας στη συγκυρία αυτή είναι τεράστια.
Η πορεία είναι δύσκολη. Πέντε χρόνια τώρα περνάμε από συμπληγάδες. Αποδεικνύεται όμως στην πράξη ότι έχουμε γερές βάσεις. Στους εργαζόμενους και στα στελέχη μας. Πάνω απ΄ όλα έχουμε σταθερές αξίες και θέσεις!
Σε αυτή την αυτόνομη προοδευτική πορεία ο ρόλος της μεγάλης μας παράταξης μας είναι ξεκάθαρος και αποφασιστικός.
Είμαστε ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές της ύφεσης και της ανεργίας.
Είμαστε ο θεματοφύλακας της τήρησης, από όλα τα στελέχη μας, όπου και εάν αυτά δραστηριοποιούνται (Σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ), των αρχών και των αξιών μας.
Η ΠΑΣΚΕ και τα στελέχη της οφείλουν να συνεχίσουν την πορεία προάσπισης των συμφερόντων του κόσμου της μισθωτής εργασίας, των ανέργων και την προάσπιση της Δημοκρατίας που τόσο βάναυσα πλήττεται από τη σκληρή Μνημονιακή πολιτική.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και σωφροσύνη. Ηρεμία και κατανόηση. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ δεν πρέπει ν΄ ακουστούν οι λέξεις που «έκοψαν σαν μαχαίρια» το λαό μας («γερμαντοτσολιάδες», «νενέκοι», «προσκυνημένοι», «στα 4», «Κουϊσλιγκ», «προδότες», κλπ).
• Αρκετά διχαστήκαμε
• Ας πρωτοστατήσουμε στην ενότητα και τη συνεννόηση
Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΣΚΕ