Μετά την επιβολή του αυταρχικού και αντιδημοκρατικού μέτρου της επίταξης απεργών, η ΓΣΕΕ απέστειλε εξώδικη προαναγγελία της 24ωρης Γενικής Απεργίας της 20ης Φλεβάρη προς τον Πρωθυπουργό και όλα τα μέλη της Κυβέρνησης, τον ΣΕΒ, την ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ.
Αναλυτικά η ΓΣΕΕ αναφέρει:
Σας γνωστοποιούμε και προαναγγέλλουμε ότι σε υλοποίηση της σχετικής απόφασης του Γενικού Συμβουλίου της Γ.Σ.Ε.Ε. της 18ης Ιανουαρίου 2013, η Εκτελεστική Επιτροπή της Γ.Σ.Ε.Ε. στη συνεδρίαση της 31ης/1/2013, αποφάσισε την κήρυξη και πραγματοποίηση εικοσιτετράωρης (24ωρης) Γενικής Πανελλαδικής Πανεργατικής Απεργίας την Τετάρτη 20η Φεβρουαρίου 2013 από ώρας 00:01 μέχρι 23:59 με τα παρακάτω αιτήματα:
- Κατάργηση του μέτρου της επίταξης και των ποινικών διατάξεων, που αποτελούν απαράδεκτα για τις σημερινές συνθήκες υπολείμματα ανώμαλου νομικού καθεστώτος του παρελθόντος για την καθυπόταξη και τον αυταρχικό περιορισμό του θεμελιώδους συνδικαλιστικού δικαιώματος της απεργίας, ως έσχατου μέσου για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων.
- Απορρίπτουμε κάθε σχεδιασμό αντιδραστικών ρυθμίσεων, υποκριτικά εκσυγχρονιστικών, που εμφανέστατα αποβλέπουν να θέσουν εμπόδια, ικανά ν’ αναιρέσουν στον πυρήνα τους τα δύο κορυφαία δημοκρατικά κοινωνικά δικαιώματα, της συλλογικής οργάνωσης και της απεργίας, κατά παραβίαση κάθε έννοιας συνταγματικής νομιμότητας και διεθνούς έννομης τάξης.
- Αμεση κατάρτιση και αποφασιστική εφαρμογή πολιτικών κυρίαρχου κράτους για την αναθεώρηση εκ βάθρων των παταγωδώς αποτυχημένων, καθ’ υπόδειξη των τεχνοκρατών εκπροσώπων των δανειστών, πολιτικών, που εκτίναξαν τον αριθμό των ανέργων και υποαπασχολούμενων σε τριτοκοσμικά μεγέθη, τους μισθούς και τις συντάξεις μεγάλου τμήματος του πληθυσμού σε επίπεδο κάτω της στοιχειωδώς αξιοπρεπούς διαβίωσης, πολιτικές φορομπηχτικής επιδρομής κατά των μικρομεσαίων, συγκαλυμμένης προστασίας των φοροκλεπτών και των μεγαλοφειλετών, εκχώρησης του δημόσιου πλούτου σε πανίσχυρους εγχώριους και διεθνείς ομίλους, πολιτικές δραματικής υποβάθμισης της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας και των κοινωνικών υπηρεσιών, πολιτικές βίαιης και αντιδημοκρατικής προσβολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
- Κατάργηση εδώ και τώρα του ενορχηστρωμένου συμπλέγματος αλλεπάλληλων και επάλληλων τροποποιήσεων των νομοθετικών διατάξεων για τις συλλογικές συμβάσεις και την επικουρική σ’ αυτές διαιτησία του Ο.Μ.Ε.Δ. , τροποποιήσεις που αποσκοπούσαν και ήδη επέφεραν βίαιη και ραγδαία φτωχοποίηση των εργαζομένων στον ιδιωτικό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπέθαλψαν την πλήρη ασυδοσία κακόπιστων εργοδοτών και τον αθέμιτο ανταγωνισμό με τους συνεπείς και νομιμόφρονες ανταγωνιστές τους, προκάλεσαν πρωτοφανή ανασφάλεια στους εργαζόμενους υπό την απειλή της απόλυσης, εάν δεν υποκύψουν στις ανεξέλεγκτες απαιτήσεις του εργοδότη για ατομικές συμβάσεις εργασίας τύπου γαλέρας και κατέστησαν τους έλληνες εργαζόμενους ατυχή πειραματόζωα των εξελίξεων που κυοφορούνται σε ομάδες συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δραστικό περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων υπέρ της ασύδοτης κερδοσκοπίας και επικράτησης των πανίσχυρων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων έναντι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, πάντοτε με το πρόσχημα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της οικονομικής «ελευθερίας» στην Ε.Ε.
- Απαιτούμε από εκείνες τις εργοδοτικές οργανώσεις ευρύτερης εκπροσώπησης, οι οποίες ενδεχομένως οσφυοκάμπτουν ενώπιον των τεχνοκρατών της τρόικας και των «πρόθυμων» συνεργατών της, χάρη βραχυπρόθεσμων και κοντόφθαλμων συμφερόντων τους, ενώ μεσομακροπρόθεσμα κόβουν το κλαδί στον οποίο στηρίζονται, ν’ αναλογιστούν τις ιστορικές ευθύνες και συνέπειες της στάσης τους.
Καλούμε τον ΣΕΒ, τη ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ, να προσέλθουν σε ειλικρινή και επί της ουσίας διάλογο με τη ΓΣΕΕ, προκειμένου να διαπραγματευθούμε για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, για Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. εφ’ όλης της ύλης, υποχρεωτική και γενικής εφαρμογής για όλους τους εργοδότες και εργαζόμενους της χώρας, να εξουδετερώσουμε τις απόπειρες επιστροφής στον αλήστου μνήμης για την χώρα μας κρατικό παρεμβατισμό της δεκαετίας του 1950 και τον διοικητικό καθορισμό των κατώτατων αμοιβών από ενδεχομένως άσχετους με τη Αγορά παράγοντες, ν’ αναλάβουμε επιτέλους τις ευθύνες μας για το παρόν και το μέλλον αυτών, που δημοκρατικά εκπροσωπούμε.