Στην περίοδο της γερμανικής κατοχής έγιναν πολλές προσπάθειες για να λεηλατηθεί η περιουσία της Εθνικής Τράπεζας από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους. Οι υπάλληλοι της Τράπεζας και τα στελέχη της έδωσαν αγώνα για να μην συμβεί αυτό. Η Εθνική Τράπεζα είναι κάτι περισσότερο από μία απλή εμπορική τράπεζα. Είναι ένα σύμβολο ανάπτυξης για την χώρα από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της, το 1841. Δεν «έπεσε» στην Κατοχή. Θα πέσει τώρα;
Τα στοιχεία που θα διαβάσετε στην συνέχεια είναι από τα επίσημα αρχεία της Εθνικής Τράπεζας. Για το τι ακριβώς συνέβη στην περίοδο της Κατοχής. Ο στόχος μας πάντως δεν είναι μία ανάλυση ιστορικού χαρακτήρα. Αλλά να αναδείξουμε το γεγονός ότι η Εθνική Τράπεζα υπήρξε κάτι περισσότερο από μία απλή εμπορική τράπεζα. Ήταν ο βραχίονας ανάπτυξης της ελληνικής Οικονομίας. Ήταν ένα σύμβολο, ένας Οργανισμός που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου και σε συνθήκες πραγματικά άσχημες για την χώρα και τον Ελληνισμό.
Η Τράπεζα αυτή δεν πέρασε σε «ξένα χέρια» σε εποχές που η χώρα ήταν σε Κατοχή. Τώρα, όμως, είναι ορατός ο κίνδυνος η Εθνική να αλλάξει χέρια. Μία πιθανή αποτυχία να βρεθούν ιδιωτικά κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση θα έχει ως αποτέλεσμα να περάσει η τράπεζα στον πλήρη έλεγχο του ΤΧΣ και στην συνέχεια να πουληθεί αναγκαστικά. Μόνο μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού θα είναι σε θέση να την αγοράσουν. Κι έτσι θα συμβεί.
Η «κρατικοποίηση» της Εθνικής είναι η Κερκόπορτα για να πέσει η Εθνική Τράπεζα. Δεν είμαστε από εκείνους που θα αναζητήσουν σενάρια συνωμοσίας σε όλη αυτή την Ιστορία. Ωστόσο το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο σε περίπτωση που κάποια ξένη τράπεζα αποκτήσει την Εθνική, είτε αυτό θα έχει γίνει τυχαία, είτε λόγω ανικανότητας ορισμένων στελεχών της, είτε για όποιον άλλο λόγο. Το σενάριο της συνομωσίας συγκεντρώνει απειροελάχιστες πιθανότητες. Δεν είναι αυτό όμως το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι χάνεται μία τράπεζα που μπορεί να διαδραματίσει και πάλι σημαίνοντα ρόλο στην όποια προσπάθεια ανάκαμψης.
Ασφαλώς και υπάρχουν βαρύτατες ευθύνες γι΄ αυτή την εξέλιξη. Δεν είναι η ώρα να τις συζητήσουμε. Μένουν λίγες μέρες για να συγκεντρωθεί ένα πραγματικά τεράστιο ποσό. Μπορεί, όμως, να συμβεί. Πρέπει να συμβεί. Και πρέπει ο επιχειρηματικός κόσμος να δηλώσει, επιτέλους, την παρουσία του. Αν θέλει να έχει ρόλο στα δρώμενα, αν θέλει να επιχειρεί στο μέλλον σε μία υπαρκτή χώρα.
Ας κάνουμε την ύστατη προσπάθεια και έπειτα αναζητούμε τις πιθανές ευθύνες. Είναι λίγες οι μέρες, αλλά μεγάλος ο δυναμισμός που κρύβει μέσα του ο ελληνισμός. Αρκεί κάποιος να αναλάβει την πρωτοβουλία. Κι αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είναι παρά ο Πρωθυπουργός, με την βοήθεια των αρχηγών των άλλων κομμάτων. Είναι εθνικοί οι λόγοι που επιβάλλουν να γίνει τουλάχιστον η προσπάθεια. Να μην έχουμε να λέμε στο μέλλον ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και δεν το κάναμε…
Πηγή: Κείμενο του Θανάση Μαυρίδη για το www.capital.gr