ΝΕΑ ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ:
ΠΟΛΥ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ KAI ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Χωρίς να έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια, χωρίς να έχει δοθεί εν τοις πράγμασι καμία συνδικαλιστική μάχη, χωρίς να έχει αξιοποιηθεί καμία συνδικαλιστική κινητοποίηση, ούτε καν στην τελική ευθεία, όταν οι Τράπεζες στην 3η συνάντηση (15/3) δεν ικανοποιούσαν ξεκάθαρα τις τέσσερις βασικές μας διεκδικήσεις (πραγματικές αυξήσεις για όλους με ρήτρα μη συμψηφισμού, ολόκληρο το επίδομα ισολογισμού, μείωση ωραρίου εργασίας και συναλλαγών και ξεπάγωμα της 12ετίας 2012-2023), η ετερόκλητη -και αδύναμη, όπως αποδείχθηκε- πλειοψηφία της Ο.Τ.Ο.Ε. έφερε πρόταση-συμφωνία Κλαδικής Σύμβασης, επισφραγίζοντας την απόλυτη οπισθοχώρηση σε σχέση τόσο με όσα η ίδια διακήρυττε ότι διεκδικούσε, όσο και με το αρχικό πλαίσιο διαπραγμάτευσης που η ίδια ψήφισε.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αυτή η συμφωνία βρίσκεται πολύ μακριά από τις πραγματικές δυνατότητες του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου, οι οποίες δεν αξιοποιήθηκαν ούτε κατά το ελάχιστο.
Και φυσικά απέχει παρασάγγας από τις πραγματικές ανάγκες των τραπεζοϋπαλλήλων και μάλιστα σε συνθήκες πλήρους «κανονικότητας» των Τραπεζών όπως αποδεικνύεται από την υψηλή τους κερδοφορία και τους βασικούς δείκτες των ισολογισμών.
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ
Η τεράστια κερδοφορία των τραπεζών, με κέρδη ρεκόρ για το 2024 που ανέρχονται στα 4,7 δις €, καθώς και οι προβλέψεις των ίδιων των Τραπεζών για ισχυρή κερδοφορία την επόμενη 3ετία, δεν αποτυπώνεται στις ισχνές αυξήσεις του 8% επί των βασικών κλιμακίων του Ενιαίου Μισθολογίου από 1/7/2025 έως 1/12/2027.
Είναι αυτονόητο ότι η ετήσια αύξηση του 1,2% για το 2025, δεν αποτελεί ούτε «δίκαιο μέρισμα», ούτε «έμπρακτη αναγνώριση της συνεισφοράς των εργαζομένων», ούτε είναι εμπροσθοβαρής.
Είναι μάλιστα τόσο «επιτυχής» η Σύμβαση που στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να τη στηρίξουν δημόσια φτάνουν στο σημείο να συνυπολογίζουν στην αύξηση το χρονοεπίδομα (1,85% ανά έτος) το οποίο όμως έχει ξεπαγώσει ήδη από το 2024! Ακόμα και την «παροχή» που βάφτισαν «μισό μισθό» την συνυπολογίζουν 2 φορές (!) ως ποσοστιαία αύξηση. Και όλα αυτά για να εμφανίσουν, με το ζόρι, ως διψήφιο το συνολικό ποσοστό αύξησης στην τριετία.
Φυσικά δεν περνάει απαρατήρητη ούτε η μεγαλοπρεπέστατη «κυβίστηση» όσων καταψήφισαν την προηγούμενη Κλαδική Σύμβαση το 2022 λόγω της «ρήτρας προστασίας της απασχόλησης» όταν τότε την κατήγγειλαν ως δήθεν «ευχολόγιο» και τώρα το 2025 την ίδια ακριβώς ρήτρα την υπερψήφισαν χωρίς να αρθρώσουν λέξη.
Πότε έλεγαν την αλήθεια; Τότε ή τώρα;
ΟΥΤΕ «ΜΙΣΟΣ», ΟΥΤΕ «ΜΙΣΘΟΣ»
Η επαναφορά του μισού μισθού, που στην εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, και σε συνθήκες πανικού της Διοίκησης της Ο.Τ.Ο.Ε., τέθηκε ως «κόκκινη γραμμή» από τη διαπραγματευτική ομάδα, κατέληξε σε μία τεράστια αποτυχία καθώς:
- Θα καταβάλλεται ως «παροχή».
- Αφορά μόνο το σκέλος των κλαδικών επιδομάτων και όχι στο σύνολο των μηνιαίων αποδοχών, όπως σαφώς προβλεπόταν στην κλαδική σύμβαση του 1984.
- Καταργεί οριστικά το επίδομα ισολογισμού καθώς στο κείμενο ρητώς αναφέρεται «κατάργηση του επιδόματος ισολογισμού με Κλαδική ΣΣΕ».
(Αν όπως κάποιοι διαδίδουν ότι δήθεν είχε ήδη καταργηθεί με τη Σύμβαση του 2013 και όχι ανασταλεί, τότε μπορούν να μας εξηγήσουν ποια είναι η χρησιμότητα της παραπάνω διάταξης για κατάργησή του και γιατί εισήχθη στο κείμενο της Σύμβασης;)
ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ
Ειδικά η πρόβλεψη για καταβολή της παροχής «υπό την προϋπόθεση» αν και εφόσον οι Γενικές Συνελεύσεις των Τραπεζών θα «αποφασίσουν τη διανομή μερίσματος στους μετόχους τους» αποτελεί ξεκάθαρα μελανή σελίδα στην ιστορία της Ομοσπονδίας μας.
Για πρώτη φορά εισάγεται ρύθμιση σε Συλλογική Σύμβαση του Κλάδου, όπου εκχωρείται στις Διοικήσεις και στους μετόχους μονομερές δικαίωμα να καταβάλλουν μέρος του μισθού.
Ταυτόχρονα η νέα Διοίκηση της Ο.Τ.Ο.Ε. με αυτή τη διάταξη αποδέχεται επί της ουσίας την ευθεία σύνδεση του μισθού με τα αποτελέσματα της κάθε Τράπεζας, ανατρέποντας βασικές διαχρονικές συνδικαλιστικές θέσεις.
Η ΔΗ.ΣΥ.Ε., από θέση Αρχής, δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να αποδεχθεί τέτοιου είδους ρύθμιση και θα την επέστρεφε πάραυτα στις Διοικήσεις των Τραπεζών ως απαράδεκτη.
Ο ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΟΣ ΩΣ «ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ» ΤΟ 2027
Όσον αφορά τον βασικό μισθό του κλάδου τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα:
Το 2027 ο κατώτατος μισθός του ανειδίκευτου εργάτη με 9ετή προϋπηρεσία (950€ + 3 «τριετίες») θα υπολείπεται μόλις 40€ περ. από τον αντίστοιχο κατώτατο του τραπεζοϋπαλλήλου (βασικός μισθός το 2027 + 9 έτη × 1,85%). Δηλαδή θα υπολείπεται μόλις 3% όταν στο τέλος της προηγούμενης κλαδικής σύμβασης το 2024 ξεπερνούσε το 20%
Αυτή είναι δυστυχώς η παρακαταθήκη της παρούσας σύμβασης για το μέλλον των τραπεζοϋπαλλήλων.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ «ΟΦΕΙΛΑΝ», «ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ»
Επί πλέον μια σειρά από ουσιώδεις διεκδικήσεις για τους εργαζόμενους του κλάδου εγκαταλείφθηκαν από την πρώτη κιόλας συνάντηση με τις Διοικήσεις των Τραπεζών, χωρίς να δοθεί καμία μάχη, όπως:
- Η ρήτρα μη συμψηφισμού αυξήσεων με τυχόν υπέρτερες των νόμιμων αποδοχών.
- Το ξεπάγωμα της 12ετίας, που αφορά κλιμάκια και πολυετία.
- Η μείωση του ωραρίου εργασίας.
- Η μείωση του ωραρίου συναλλαγών.
- Η υποχρέωση του εργοδότη για την αποσύνδεση από τις τραπεζικές εφαρμογές.
- Η αντιμετώπιση του ζητήματος των «Διευθυντικών Στελεχών» άνευ ωραρίου (περίπου 900 στελέχη/ανά συστημική τράπεζα). Το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελούσε σημαντική διεκδίκηση της Ο.Τ.Ο.Ε. τα τελευταία χρόνια.
- Η σωστή εφαρμογή και η επέκταση της ψηφιακής κάρτας στους τηλεργαζόμενους.
- Η μισθολογική αναγνώριση της επαγγελματικής ισοδυναμίας/ισοτιμίας με την ακαδημαϊκή.
Εν τέλει, πόσες από τις διεκδικήσεις, που περιλαμβάνονταν κωδικοποιημένες σε σχετικό φυλλάδιο της Γραμματείας Εργασιακών Σχέσεων της Ο.Τ.Ο.Ε., το οποίο μοιράζονταν σε «περιοδείες» της πλειοψηφίας στους εργασιακούς χώρους μέχρι και πέντε μέρες πριν τη συμφωνία, κερδήθηκαν;
Θα εξηγήσει στους εργαζόμενους η ετερόκλητη πλειοψηφία γιατί την συντριπτική πλειοψηφία των σημείων που αναφέρονται στο φυλλάδιο τα «έκανε γαργάρα»;
Και μάλιστα όταν αυτά εμφανίζονται από τους ίδιους πομπωδώς ως «οφειλόμενα» των Τραπεζών, άρα και ως αυτονόητα που πρέπει να δοθούν.
Η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗ.ΣΥ.Ε.
Για την Παράταξή μας, η Κλαδική Σύμβαση είναι ο κορυφαίος θεσμός για τους εργαζόμενους του Κλάδου.
Ως ΔΗ.ΣΥ.Ε. Τραπεζών είχαμε από την πρώτη στιγμή καταθέσει στα όργανα της Ο.Τ.Ο.Ε. ένα πλαίσιο διεκδικήσεων πλήρες, αναλυτικό και τεκμηριωμένο. Ένα πλαίσιο διεκδικήσεων που, έστω αποσπασματικά και κατακερματισμένα, σε ένα μεγάλο μέρος του υιοθετήθηκε και συμπεριλήφθηκε από την ετερόκλητη πλειοψηφία στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης που απέστειλε η Ο.Τ.Ο.Ε. στις Τράπεζες. Αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι ούτε οι ίδιοι δεν πίστεψαν στο δίκαιο των όσων διεκδικούσαν με την εντολή του Γενικού Συμβουλίου της Ο.Τ.Ο.Ε..
Ως ΔΗ.ΣΥ.Ε. Τραπεζών ζητήσαμε από την αρχή της διαπραγμάτευσης τη συμμετοχή μας στη διαπραγματευτική ομάδα, προκειμένου να ενώσουμε δυνάμεις, να αυξήσουμε τη διαπραγματευτική ισχύ της Ομοσπονδίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους στον κλάδο.
Αρνήθηκαν!
Καθ’ όλη την περίοδο διαπραγμάτευσης, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική ενημέρωση και συζήτηση στα αρμόδια όργανα της Ο.Τ.Ο.Ε., παρότι ζητήθηκε επανειλημμένα από όλες τις παρατάξεις που είχαμε αποκλειστεί από τη διαπραγματευτική ομάδα.
Αρνήθηκαν!
Παρά το κλίμα συσκότισης και έλλειψης κάθε διάθεσης για συνεργασία εκ μέρους της ετερόκλητης πλειοψηφίας, στην κρίσιμη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου στις 1.4.2025 με θέμα την έγκριση ή μη της συγκεκριμένης συμφωνίας, ως ΔΗ.ΣΥ.Ε. Τραπεζών προτείναμε ενωτική λύση που έδινε ουσιαστική διέξοδο, ζητώντας:
- Αλλαγή πλεύσης στη διαπραγματευτική τακτική.
- Συνέχιση της διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των παρατάξεων, όπως είχε γίνει και με την διαπραγματευτική ομάδα το 2022, όταν η ΔΗ.ΣΥ.Ε. είχε την κύρια ευθύνη.
- Αξιοποίηση όλων των συνδικαλιστικών μέσων που διαθέτουμε (περιοδείες, ενημερώσεις, κινητοποιήσεις, στάσεις, απεργίες, κτλ.), κάτι που δεν είχε γίνει ούτε κατ’ ελάχιστο μέχρι τότε από την διαπραγματευτική ομάδα.
Και για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, ξεκαθαρίσαμε με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι ως ΔΗ.ΣΥ.Ε. δεν θέταμε κανένα θέμα ανασύνθεσης του Προεδρείου ως προϋπόθεση για την συμμετοχή μας στην διαπραγματευτική ομάδα.
Στόχος μας ήταν με ενότητα και συσπείρωση όλων των δυνάμεων του κλάδου, να βελτιώσουμε τις οικονομικές και θεσμικές διατάξεις της συμφωνίας και να υπογράψουμε μια ικανοποιητική και αξιοπρεπή Κλαδική Σύμβαση, που να είναι πραγματικά μια Σύμβαση-τομή και σταθμός, που θα τιμά τους Τραπεζοϋπάλληλους, το επάγγελμα και τον κλάδο συνολικά.
Αρνήθηκαν!
Με αποτέλεσμα η Κλαδική Σύμβαση να εγκριθεί οριακά με 38 ΝΑΙ έναντι 37 ΟΧΙ.
Δυστυχώς, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για τους εργαζόμενους και τον κλάδο, σε μια στιγμή που οι Τράπεζες βρίσκονται από κάθε άποψη στο καλύτερο σημείο της τελευταίας 15ετίας.
Ως ΔΗ.ΣΥ.Ε. Τραπεζών πιστεύουμε ακράδαντα ότι αν η πρότασή μας είχε υπερψηφιστεί και συνεχίζαμε όλοι ενωμένοι τις διαπραγματεύσεις, θα είχαμε οδηγηθεί και εν τέλει θα είχαμε υπογράψει μια πολύ καλύτερη Κλαδική Σύμβαση στο συνολικό πλαίσιο, τόσο στο οικονομικό όσο και στο θεσμικό επίπεδο.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Ως ΔΗ.ΣΥ.Ε. με πίστη και με αίσθημα ευθύνης και χρέους, δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας μαζί με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τόσο σε κλαδικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο, για να βελτιώσουμε το εισόδημά μας, να διευρύνουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα και να στηρίξουμε την υπηρεσιακή εξέλιξη και προοπτική όλων των τραπεζοϋπαλλήλων.
Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΤΗΣ ΔΗ.ΣΥ.Ε. ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Υ.Γ.: Μέσα σε όλα αυτά και κατά τη λήξη της συνεδρίασης του Γενικού Συμβουλίου για το πλέον κορυφαίο θέμα της Κλαδικής Σύμβασης, το Προεδρείο έφερε, αιφνιδιαστικά, προς έγκριση ως δήθεν «οικονομικό» θέμα και, τελικώς, πέρασε με την ίδια πλειοψηφία, την έναρξη συνεργασίας της Ο.Τ.Ο.Ε., και μάλιστα αναδρομικά, με τον καθηγητή κ. Λαδά, πρώην δικηγόρο της Εθνικής Τράπεζας, χωρίς να διευκρινίσει ποιος είναι ο λόγος αυτής της συνεργασίας, ποια η διάρκεια της, ποια η αμοιβή και χωρίς φυσικά να γνωρίζουμε ποιες είναι οι θέσεις του σε σημαντικά συνδικαλιστικά ζητήματα.